SABIÁ-LARANJEIRA: Turdus rufiventris


Seu canto longo e melodioso semelhante ao som de flauta, serviu de inspiração a alguns poetas.


É encontrado tanto no campo quanto na cidade. Por estar muito próximo ao homem, sua popularidade o tornou símbolo representativo da fauna ornitológica brasileira e foi considerado popularmente a Ave Nacional do Brasil através de decreto federal.


É muito comum encontrá-lo andando pelo chão capturando invertebrados, mas sua dieta consiste basicamente em frutos de pitangueiras (Eugenia uniflora), figueiras-benjamim (Ficus microcarpa), palmeiras como o jerivá (Syagrus romanzoffianus) e a seafórtia (Archontophoenix cunninghamiana) e amoreiras (Morus nigra).


Ele costuma visitar comedouros para comer frutas (mamão, banana, laranja) e pão que são ofertados pelo homem.




Na chácara de mamae e papai tem sempre um a nos visitar, comer mamao, banana e laranja que papai gentilmente oferece.


Também aparece por la um sanhaço cinza:


SANHAÇO-CINZA: Thraupis sayaca – pode ser encontrado em áreas rurais e nas cidades, especialmente em bairros bem arborizados.


Utiliza buracos de árvores para fazer o ninho, especialmente os de coqueiros.


Freqüenta principalmente árvores frutíferas como pessegueiro, pitangueira, ameixeira, romãzeira e comedouros onde são oferecidas frutas como mamão, banana, laranja entre outras.


Aprecia os frutos de figueiras (Ficus carica, F. microcarpa, F. elastica), amoreira (Morus nigra) e embaúba (Cecropia sp.) e come as pétalas de ipê-amarelo (Tabebuia sp.).


Alimenta-se ainda de néctar de flores de eucalipto (Eucalyptus sp.) e mulungu (Erythrina).

Comentários